سمیرا چراغپور برای اهالی شعرخوزستان به ویژه خرمشهروآبادان نام وچهره ای آشناست . سرودن غزل های ناب ،با احساس و عاطفه ای قوی از هنرهای اوست . اما آن چه اورا بیش از پیش برسر زبان ها انداخته است جسارت اوست در پرداختن به مضامینی که کمتر شاعری به آن ها پرداخته است . این جسارت در همنشینی با زبانی زنده و پویا وبه اصطلاح امروزی از شعرهای سمیرا چراغ پور فریاد هایی ساخته است که با دلهره هایی روز افزون  ، حکایت گر غریبی انسان امروز به ویژه زن این روزگار است . شعر سمیرا چراغ پور را چندین بار باید خواند نه به خاطر ابهام و پیچیدگی که اساسن در شعر سمیرا یافت می نشود بلکه به خاطر طراوت و تازگی در خور ستایشی که درودیوار شعر اورا مزین کرده است . از آن جا که از نزدیک شاهد اندکی از دلهره های بسیار اوبرای چاپ مجموعه اش بوده ام،حالا که این طفل نورسیده را می بینم برسخت کوشی و جسارت این شاعر جوان خرمشهری درود می فرستم و برایش روز و روزگاری توامان با شعروشعور آرزو می کنم .